Maker و Taker هسته اصلی تشکیل دهنده بازار هستند. میکر‌ها سفارش‌های محدود را ثبت می‌کنند که در آن واحد انجام نمی‌پذیرند (برای مثال بیت کوین را وقتی قیمت آن به ۴۸ هزار دلار رسید بفروش) که باعث افزایش نقدینگی می‌شود، این بدان معنا است که افراد در زمان کمتری قادر به خرید و فروش در صرافی می‌باشند. در این بین به افرادی که بلافاصله به خرید یا فروش می‌پردازند تیکر (Taker) گفته می‌شود. به بیانی دیگر تیکرها سفارشات ایجاد شده توسط میکر‌ها را کامل می‌کنند.
در هر نوع صرافی (فارکس، رمز ارز، اوراق بهادار)، فروشنده‌ها به خریداران متصل می‌شوند. بدون این اتصال افراد برای معامله بیت کوین یا اتریوم خود باید به تبلیغ کردن در فضای مجازی بپردازند با این امید که علاقه‌مندی برای سفارش آن‌ها پیدا شود.
در این مقاله به تعریف میکر و تیکر می‌پردازیم. هر شرکت کننده‌ای در بازار حداقل یکی از این نقش‌ها را ایفا می‌کند. با این حال به عنوان تریدر احتمالا همزمان قادر به ایفای هر دو نقش می‌باشید. سفارش گذار و سفارش بردار را می‌توان قلب تپنده هر پلتفرم معاملاتی دانست که حضورشان باعث تفکیک صرافی‌های قوی از ضعیف می‌شود.
نقدینگی در بازار به چه معنا است؟
قبل از اینکه به توضیح جامع میکر‌ها و تیکرها بپردازیم بهتر است نگاهی به نقدینگی در بازار بیندازیم. هنگامی که گفته می‌شود یک دارایی نقدینگی بالایی دارد یا برعکس دارایی دیگر نقدینگی پایینی دارد، این موضوع به معنای سرعت فروش دارایی‌ها می‌باشد.
برای مثال یک اونس طلا نقدینگی بالایی دارد به این دلیل که در مدت زمان کوتاهی می‌توان آن را به فروش رساند. در حالی که دارایی‌های دیگر نظیر ملک از نقدینگی پایین‌تری برخوردار هستند به این معنی که مدت زمان لازم برای به فروش رساندن آن‌ها طولانی‌تر است.
نقدینگی در بازار نیز به همین شکل است با اندکی تفاوت. یک بازار با نقدینگی مناسب جایی است که افراد می‌توانند به آسانی و با مناسب‌ترین قیمت به خرید و فروش دارایی‌ها بپردازند. در این بازار‌ها عرضه توسط فروشندگان و تقاضا از طریق خریداران بسیار است.
در نتیجه بالا بودن نقدینگی در بازار، مرز بین پایین‌ترین قیمت برای فروش و بالاترین قیمت برای خرید بسیار کم است.
در نقطه مقابل نقدینگی بالا، نقدینگی پایین قرار دارد که هیچ یک از مزایای ذکر شده در بالا را در بر نمی‌گیرد. در بازار‌هایی با نقدینگی پایین به دلیل تقاضای اندک فروش دارایی‌ها مشکل می‌باشد. حال که با مفهوم نقدینگی آشنا شدید به سراغ توضیح مفهوم میکر و تیکر می‌رویم.
برای آشنایی با استخرهای نقدینگی می‌توانید مقاله استخر نقدینگی را مطالعه کنید.
میکر (Maker) و تیکر (Taker) چه کسانی هستند؟
همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم هر فرد فعال در بازار حداقل یکی از دو نقش میکر و تیکر را در بازار بازی می‌کند.
سفارش گذار (Maker)
غالبا صرافی‌ها ارزش بازار یک دارایی را بر اساس لیست سفارشات یا orderbook محاسبه می‌کنند. تمامی سفارشات مربوط به خرید و فروش در لیست سفارشات ثبت می‌شوند. برای مثال سفارشی به این شکل ثبت می‌شود: ۵۰۰ بیت کوین را در قیمت ۴۰ هزار دلار خریداری کن؛ این سفارش در لیست سفارشات ثبت می‌شود و زمانی که قیمت بیت کوین به ۴۰ هزار دلار برسد سفارش انجام می‌شود.
میکر‌ها سفارشات آینده خود را ثبت می‌کنند. این افراد را از این جهت میکر می‌نامند که سازندگان بازار هستند. عموماً تریدر‌های بزرگ و موسسات، نقش اصلی میکر را در بازار ایفا می‌کنند با این حال تریدر‌های کوچک نیز با ایجاد سفارش‌های محدود می‌توانند نقش میکر را بازی کنند.
سفارش بردار (Taker)
به این موضوع فکر کنید: با گذاشتن یک سفارش در لیست سفارشات، شما به نقدینگی صرافی کمک می‌کنید به این دلیل که خرید و فروش را برای افراد آسان می‌کنید. از طرفی دیگر تیکر از طریق سفارشات لحظه‌ای بخشی از نقدینگی را برمی‌دارد. سفارشات لحظه‌ای (Market Order) سفارشاتی هستند که با قیمت حال حاضر بازار انجام می‌شود. بدین ترتیب سفارشات موجود در لیست سفارشات در لحظه انجام می‌شود.
اگر تا به حال در بایننس یا صرافی‌های دیگر سفارش لحظه‌ای ثبت کرده‌اید شما نقش تیکر را بازی کرده‌اید. اما در خاطر داشته باشید که با ثبت کردن سفارشات محدود نیز می‌توانید نقش تیکر را بازی کنید. نکته در اینجا است که هرگاه سفارش فردی دیگر را کامل کنید نقش تیکر را بازی می‌کنید.
کارمزد میکر‌ها و تیکرها
همانطور که می‌دانید صرافی‌ها، خریداران و فروشندگان را به هم متصل می‌کند و در ازای این کار کارمزد تراکنش دریافت می‌کند. بخش اعظم درآمد صرافی‌ها از همین کارمزد‌ها تامین می‌شود. این بدان معنا است زمانی که سفارشی ثبت و انجام شود لازم است مقدار ناچیزی به عنوان کارمزد تراکنش پرداخت شود. البته مقدار کارمزد در صرافی‌های متفاوت و نسبت به حجم معامله و نقش شما در معامله متفاوت است.
به طور معمول صرافی‌ها برای میکر‌ها به نوعی تخفیف اعمال می‌کند به این دلیل که میکر‌ها باعث بالا رفتن نقدینگی صرافی می‌شوند. بالا بودن نقدینگی باعث می‌شود تریدر‌های احتمالی به این فکر می‌کنند که این صرافی نقدینگی بالایی دارد پس بهتر است در این صرافی به معامله بپردازم. در مقابل تیکرها معمولا کارمزد بالاتری پرداخت می‌کنند به این دلیل که مانند میکر‌ها باعث افزایش نقدینگی نشده بلکه باعث کاهش آن می‌شوند.
همانطور که پیش‌تر ذکر شد، کارمزد تراکنش میکر‌ها و تیکرها بستگی به پلتفرمی دارد که از آن استفاده می‌کنند. برای مثال، شما می‌توانید تفاوت کارمزد میکر و تیکر در بایننس را در صفحه جدول تراکنش مشاهده کنید.
جمع‌بندی
به طور خلاصه، میکر‌ها معامله‌گرانی هستند که سفارشی را ثبت و در انتظار انجام آن در آینده هستند. در حالی که تیکرها افرادی هستند که سفارشات افراد دیگر را تکمیل می‌کنند. نکته اصلی این است که میکر‌ها در بازار فراهم کنندگان نقدینگی می‌باشند.
در صرافی‌هایی که از مدل میکر و تیکر استفاده می‌کنند، میکر‌ها نقش حیاتی در جذابیت پلتفرم به منظور معامله ایفا می‌کنند. عموما صرافی‌ها در ازای تامین نقدینگی از طریق کاهش میزان کارمزد به میکر‌ها پاداش می‌دهد. برعکس، تیکرها افرادی هستند که از این نقدینگی بهره برده و به راحتی به خرید و فروش دارایی‌های خود می‌پردازند و اغلب کارمزد بالاتری پرداخت می‌کنند.
