اخبارسایر اخبار

استفاده ناسا از بلاکچین در ماموریت آرتمیس!

شرکت هوافضای ملی ایالات متحده آمریکا (NASA)  و شرکای آن، از تکنولوژی بلاکچین در ماموریت فضایی بعدی خود به ماه، که در سال ۲۰۲۴ ارسال خواهد شد، استفاده کردند! سفری که در گذشته به ماه انجام شد با حرف و حدیث‌های زیادی همراه بود و اکنون ناسا سعی دارد به نوعی از بلاکچین به عنوان نوعی اعتبارسنج برای سفر ماموریتی خود استفاده کند. به هر حال گفته می‌شود که هدف اصلی ماموریت آرتمیس، حضور طولانی مدت انسان‌ها برروی ماه جهت بررسی شرایط و آماده‌سازی موقعیت برای سفر انسان به مریخ است!! با تیم بیتفا همراه باشید تا در ادامه این مقاله به بررسی جزییات خبر استفاده ناسا از بلاکچین بپردازیم.

 

اقدام جدید ناسا برای استفاده از بلاکچین در ماموریت‌های فضایی

شرکت هوافضای ملی ایالات متحده آمریکا ناسا (NASA) و شرکای آن، شرکت محاسباتی لون‌استار (Lonestar) در فلوریدا، و جزیره من (Isle of Man) در فوریه ۲۰۲۴ (بهمن ۱۴۰۲)، یک محموله که شامل “مکعب‌های داده” (data cubes) است را به ماه ارسال خواهند کرد. اطلاعات موجود در این مکعب‌ها، با استفاده از تکنولوژی بلاکچین به صورت یک تایید، به زمین انتقال داده می‌شوند.

اگر همه چیز طبق برنامه‌ریزی ناسا پیش برود، زمانی که NASA ماموریت سوم خود با خدمه انسانی به نام “آرتمیس ۳” را در سال ۲۰۲۵ انجام می‌دهد، همین تکنولوژی بلاکچین به ما کمک می‌کند تا یک بار برای همیشه و به طور قاطع و غیرقابل تغییر اثبات ‌کنیم که انسان‌ها در ماه فرود آمده‌اند. در انتهای این مقاله، ماموریت‌ آرتمیس را به طور مختصر مورد بررسی قرار می‌دهیم.

استفاده ناسا از بلاکچین

 

چرا بلاکچین؟

علت اصلی آن غیرقابل تغییر بودن اطلاعت بلاک‌ها است، به این معنا که اگر کسی بخواهد اطلاعات را تغییر دهد نیاز به سیستم‌های محاسباتی بسیارقوی و هزینه‌های بالایی دارد که غیرممکن است. حال این ویژگی چه کاربردی برای ناسا دارد؟ بر اساس گزارشی از بخش علمی بی‌بی‌سی به نام “Science Focus”، این آزمایش آرتمیس شامل ایجاد تمبرهای دیجیتالی (یک تکنولوژی به نام “فرانکینگ دیجیتال” ) خواهد بود که در مکعب‌های داده روی ماه ذخیره خواهند شد. در تکنولوژی بلاکچین اطلاعات قابل اطمینان هستند و همان‌طور که به آن اشاره کردیم تغییر اطلاعات آن غیرممکن است به همین علت، بعد از نصب معکب‌های داده برروی سطح ماه، داده‌ها از طریق تکنولوژی بلاکچین، برای صحت‌سنجی اطلاعات و عدم دستکاری بررسی خواهند شد. به عبارتی کاربرد اصلی بلاکچین در ناسا برای اعبتارسنجی فرود بر سطح ماه است.

ویژگی بلاکچین به عنوان یک فناوری غیرقابل تغییر (بدون امکان تغییر اطلاعات)، باعث ایجاد اطمینان از صحت اطلاعات می‌شود و می‌تواند به حل تئوری‌ها و شایعات مرتبط با ماموریت‌های ماه کمک کند. به عبارت دیگر، این سیستم با استفاده از بلاکچین می‌تواند از وجود و صحت ماموریت‌های فضایی اطمینان دهد و تئوری‌های توطئه‌ را رد کند. همچنین فضانوردان در آینده می‌توانند از این داده‌ها برای بررسی وضعیت ماه و اطمینان از فرود بعدی خود استفاده کنند.

در یک مصاحبه با مجله  Science Focus، رئیس نوآوری در Digital Isle of Man اعلام کرد که برای ناسا بسیار سخت است که نظریه‌های تئوری توطئه مرتبط با شش فرود انجام شده انسان‌ها برروی ماه بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ را تکذیب کند. درست است که بلاکچین، احتمالا نتواند تئوری‌های توطئه مرتبط با فرودهای ماه در قرن بیستم را از بین ببرد، اما باید از بلاکچین، به عنوان یک سند قاطع و امن، برای فرودهای بعدی انسان به ماه، به کار گرفته شود. درواقع این تکنولوژی می‌تواند به عنوان یک مرجع غیرقابل انکار و بسیار قدرتمند، مورد استفاده قرار گیرد.

 

بلاکچین چگونه به ماموریت‌های فضایی کمک می‌کند؟

کاربردهای بلاکچین در حوزه‌های متنوع زیادی به اثبات رسیده است و اکنون نهادها و سازمان‌های متفاوتی سعی دارند تا با استفاده از آن سطح فعالیت‌های خود را ارتقا دهند. از بلاکچین به عنوان یک سیستم ثبت و ذخیره داده معتبر، برای ماموریت‌های فضایی می‌توانند به شکل زیر بهره‌مند شوند:

  • تجمیع داده‌ها: ابتدا، تمام داده‌های مورد نیاز برای ماموریت فضایی مورد نظر جمع‌آوری می‌شوند. این داده‌ها ممکن است شامل اطلاعات مربوط به تمبرهای دیجیتال، اطلاعات ماهواره‌ها، فرمان‌ها، داده‌های سنسورها و سایر اطلاعات مرتبط با ماموریت باشد.
  • ساخت بلاک‌ها: اطلاعات جمع‌آوری شده به صورت بلاک‌های زنجیره‌ای سازماندهی می‌شوند. هربلاک حاوی یک مقدار خاص از داده‌ها و یک مهر زمانی (timestamp) است که زمان ثبت داده را نشان می‌دهد.
  • تایید داده‌ها: برای تأیید اطلاعات و امنیت داده‌ها، از تکنولوژی رمزنگاری استفاده می‌شود. همچنین، هر بلاک از مشخصات هش (hash) برخوردار است که به ازای هر تغییر کوچکی در داده‌ها، تغییر می‌کند. این مشخصات به اصطلاح “مهر” بلاک نیز شناخته می‌شود.
  • ذخیره در بلاکچین: هر بلاک با استفاده از مشخصات خود به بلاک‌های قبلی اتصال پیدا می‌کند و یک زنجیره‌ از بلاک‌ها ایجاد می‌شود. این زنجیره به صورت مستمر و غیرقابل تغییر امتداد پیدا می‌کند.
  • بررسی صحت اطلاعات: اگر فضانوردان یا دیگر افراد بخواهند داده‌ها را تأیید کنند، می‌توانند با استفاده از مشخصات مهر بلاک‌ها و مقایسه آن‌ها با داده‌های ماهواره‌ها و سایر منابع، صحت اطلاعات را بررسی کنند.
  • غیرقابل تغییر بودن: یکی از ویژگی‌های اصلی بلاکچین این است که داده‌ها پس از ثبت در یک بلاک دیگر قابل تغییر نیستند. این به این معناست که اگر کسی بخواهد داده‌ها را تغییر دهد، باید تمام بلاک‌های بعدی را نیز تغییر دهد، که عملاً غیرممکن است. در صورتی که یک شخص توانایی کنترل بیش از ۵۱٪ از توان محاسباتی شبکه بلاکچین را داشته باشد، او می‌تواند تراکنش‌های جدید را تأیید یا تغییر دهد و یک ویرایش غیرمجاز را اعمال کند. اما این عملیات با هزینه‌های بسیار بالا و نیاز به منابع محاسباتی عظیم دارد که غیرممکن است. و به شدت متکی به اعتماد شبکه و مشارکت کاربران دیگر است. همین امر باعث غیرقابل تغییر شدن ان می‌شود.

به طور کلی، استفاده از بلاکچین در ماموریت‌های فضایی، امکان اطمینان از صحت و امنیت داده‌ها را افزایش می‌دهد و می‌تواند در رد تئوری‌های توطئه‌ مرتبط با ماموریت‌های فضایی، به کار رود.

استفاده ناسا از بلاکچین

 

هدف فصل دوم ماموریت‌های ناسا

بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۲، آمریکا ۹ ماموریت انسانی به ماه با نام آپولو (Apollo) انجام داد که ۶ تا از آن‌‌ها موفقیت‌آمیز بود وسبب شد ۱۲ نفر پا بروی ماه بگذارند. فصل بعدی ماموریت‌های ناسا که آرتمیس (Artemis) نام دارد، هدف اصلی‌ آن بسیار فراتر از سفر به ماه است، این پروژه قرار است نه تنها حضور طولانی مدت انسان‌ها برروی ماه را ایجاد کند، بلکه وظیفه اصلی آن ماموریت‌های پیچیده‌تری برای سفر انسان به مریخ است! یکی دیگر از ماموریت‌های علمی که در حین سفرهای آرتمیس انجام می‌شود، همکاری بین لون‌استار (Lonestar) و جزیره من (Isle of Man) برای نوآوری در سیستم‌های ذخیره‌سازی درازمدت در ماه است که بر انرژی خورشیدی تکیه می‌کنند و نیازی به زیرساخت اضافی برای نصب ندارند.

 

وضعیت فعلی ماموریت آرتمیس

ماموریت آرتمیس از ناسا در حال ورود به مرحله دوم خود، با پرتاب آرتمیس ۲، در نوامبر ۲۰۲۴ است. در این ماموریت، چهار فضانورد که در آن حضور دارند، زمین را ترک می‌کنند، به دور ماه می‌پرند، و سپس به زمین باز می‌گردند. این ماموریت تقریباً معنای یک فرود بر روی خاک ماه را ندارد، اما آرتمیس ۲ به عنوان آخرین آزمایش نهایی قبل از اینکه دولت ایالات متحده انسان‌ها را دوباره بر روی سطح ماه با آرتمیس ۳ بفرستد، طراحی شده است.

 

پرتاب نمایشی

جان کندی (John f.kennedy) که نقش بسیار مهمی در تشکیل و تعیین مسیر برنامه فضایی آمریکا ایفا کرده، توییتی در روز ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳ (۲۹ شهریور ۱۴۰۲) منتشر کرد، با این خبر که خدمه مأموریت آرتمیس ۲  با موفقیت یک نمایش روز پرتاب انجام دادند. همچنین اضافه کرد که این نمایش شامل آزمون دسته‌های فضایی، سفر به میدان پرتاب 39B و صعود به ایستگاه دسترسی خدمه در اتاق سفید برج بود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا