در گذشته بانک‌ها به دنبال روشی بودند تا از پولشویی و فعالیت‌های خرابکارانه و فسادهای مالی جلوگیری کنند؛ پیگیری‌ها برای ایجاد راه حل تا دهه ۹۰ میلادی ادامه داشت و با رخ دادن حادثه ۱۱ سپتامبر حساسیت‌ها بیشتر شد و قوانین جدید تصویب شدند. KYC یا شناخت مشتری یکی از این قوانین تصویب شده است که به کمک آن موسسات مختلف مخصوصاً سازمان‌های مالی با دریافت اطلاعاتی از کاربران خود ریسک اتفاق افتادن فسادهای مالی را کاهش می‌دهند. در این مقاله به توضیح کامل احراز هویت (KYC)، احراز هویت صرافی ها، دلایل نیازمندی به آن و نحوه انجام آن را توضیح خواهیم داد.
KYC یا شناخت مشتری چیست؟
KYC مخفف عبارت Knowing Your Client به معنی احراز هویت یا شناخت مشتری است. در جولای سال ۲۰۱۲، سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی دو قانون ۲۰۹۰: احراز هویت مشتری و قانون ۲۱۱۱: سازگاری در حوزه احراز هویت را تنظیم کرد. این قانون‌ها با هدف محافظت از هر دو کارگذار و مشتری ایجاد شده است و در نتیجه به صورت عادلانه‌تری با مشتری‌ها رفتار می‌شود.
KYC استانداری در صنعت سرمایه گذاری است که شناخت بهتر مشتری را برای ارائه دهندگان خدمات به ارمقان می‌آورد به این صورت که با داشتن اطلاعات در مورد موقعیت مالی و نوع سرمایه گذاری مشتری به مدیریت ریسک احتمالی می‌پردازند. KYC از هر دو مشتری و کارگذر محافظت می‌کند. برای مثال مشاوران سرمایه گذاری با داشتن اطلاعات در مورد مشتری‌های خود می‌توانند بهترین خدمات سرمایه گذاری مناسب هر فرد را ارائه دهند و از خود نیز در مقابل ریسک‌هایی نظیر پول شویی محافظت کنند. فرم‌های KYC عموماً شامل سیاست‌هایی نظیر مدیریت ریسک، پذیرش سیاست‌ها از طرف مشتری و زیر نظر داشتن تراکنش‌ها می‌باشد.
احراز هویت منحصراً با هدف جلوگیری از کلاهبرداری، پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه ایجاد شد. به علاوه این قانون به کسب و کار‌ها نیز این اجازه را می‌دهد تا مشتری‌های خود را بهتر بشناسند و از ریسک‌های احتمالی نیز جلوگیری کنند. احراز هویت برای بانک‌ها، موسسات مالی، شرکت‌ها و صرافی‌ها اجرا می‌شود و برای موسسات مالی و غیر مالی اجباری است. به واسطه این قانون احتمال کلاهبرداری به شدت کاهش می‌یابد به این دلیل که پیش از هر اتفاقی جلوی فعالیت افراد مشکوک گرفته می‌شود.
الزامات احراز هویت
احراز هویت عموماً از طریق عکس یا ویدئو و آدرس انجام می‌شود. برای مثال قبل از ایجاد تراکنش، ارسال یا دریافت پول لازم است ابتدا در صرافی مورد نظر احراز هویت کنید. بدین ترتیب قبل از فعالیت باید فرم مربوط به احراز هویت را با اطلاعات درخواست شده پر کنید. این اطلاعات می‌تواند شامل اطلاعات زیر باشد:
- شناسنامه کشور مشتری، پاسپورت یا گواهی نامه رانندگی
- کارت شناسایی دارای عکسی که توسط ارگان دولتی و قانونی صادر شده است
- کارت دانشجویی که توسط دانشگاه صادر شده است
- قبض برق یا تلفن
- اظهار نامه عدم انجام فعالیت‌های غیر قانونی
- گذارش حساب بانکی یا دفترچه پس انداز
احراز هویت در بانک
همانطور که می‌دانید KYC یا احراز هویت پروسه‌ای است که در کمپانی‌های ارائه دهنده سرویس‌های مالی و موسسات مالی با هدف کاهش ریسک کلاهبرداری و فعالیت‌های مجرمانه مورد استفاد قرار می‌گیرد. با کمک احراز هویت مشخص می‌شود که کاربر همان فردی است که ادعا می‌کند. احراز هویت با ارائه مدارکی نظیر کارت شناسایی، آدرس دقیق، تصویر و قبوض انجام می‌شود. صنایع مالی و بانک داری از جمله پیچیده‌ترین حوزه‌های ارتباط با مشتری می‌باشند و احراز هویت در این سیستم از اهمیت بالاتری برخوردار است و بیشتر از هر صنعت دیگری در معرض خطر کلاهبرداری و پولشویی قرار دارند. با استفاده از احراز هویت، بانک‌ها قادر به زیر نظر گرفتن فعالیت‌های مشکوک و غیر قانونی افراد می‌باشند. بانک‌ها همچنین باید از صحت و سلامت اکانت‌های ایجاد شده اطمینان حاصل کنند، بدین ترتیب استاندارد‌ها و قوانین سخت گیرانه‌تری در این حوزه وضع شده‌اند. یکی از این استاندارد‌ها سیستم پخش ویدئو است؛ این فرآیند جایگزین احراز هویت به روش سنتی است. احراز هویت به روش سنتی بسیار زمان بر و خسته کننده است و سیستم پخش ویدئو جایگزین بسیار مناسبی برای آن است.
احراز هویت و دنیای کریپتوکارنسی‌ها
دنیای کریپتوکارنسی‌ها و رمز ارزها مورد توجه کاربران زیادی قرار گرفته است از این جهت که غیرمتمرکز هستند و به عنوان ابزار معامله در پی ایجاد حریم خصوصی برای کاربران است. اگر چه این حوزه مزایای بسیاری دارد با این حال چالش‌هایی را نیز در بر می‌گیرد. برای مثال خلافکاران از این حوزه به عنوان فرصتی برای انجام فعالیت‌های غیر قانونی و پولشویی استفاده میکنند. در نتیجه سیستم‌های حکومتی در پی راه‌هایی برای وارد کردن احراز هویت به بازار رمز ارزها هستند. هر تراکنشی که در بلاکچین بیت کوین صورت می‌گیرد در بلاکچین عمومی بیت کوین یعنی Mempool.space قابل رهگیری است در نتیجه، با وارد کردن آدرس کیف پول تمام تراکنش‌های انجام شده را می‌توانید مشاهده کنید. پس از انجام احراز هویت اطلاعات هویتی شما به آدرس کیف پولتان متصل خواهد شد که این موضوع باعث می‌شود صرافی بتواند تمام فعالیت‌های مالی شما را رصد کند که البته این موضوع مخالفان خود را دارد زیرا ذات کریپتوکارنسی‌ها غیر متمرکز بودن است و اعمال چنین محدودیت‌هایی به مذاق خیلی‌ها خوش نمی‌آید. با این حال فعالیت در اکثر پلتفرم‌های کریپتو کارنسی نیز همانند موسسات مالی نیازمند احراز هویت است. در حال حاضر پلتفرم‌های متعددی از سیستم احراز هویت استفاده میکنند.
برای آشنایی با روش‌های کلاهبرداری در حوزه رمز ارزها می‌توانید مقاله ۱۰ روش کلاهبرداری در حوزه رمز ارزها را مطالعه کنید.
صرافی‌ها به دو دسته کریپتو به کریپتو یا فیات به کریپتو دسته بندی می‌شوند. از آنجایی که صرافی‌های کریپتو به کریپتو با پول‌های سنتی و فیات سرو کار ندارند همانند صرافی‌های فیات به کریپتو تحت فشار استفاده از احراز هویت نیستند.
صرافی‌های فیات به کریپتو با استفاده از ارز فیات ایجاد تراکنش‌ها را سهولت می‌بخشند. از آنجایی که ارز فیات ارز رسمی یک کشور است فعالیت در بیشتر این صرافی‌ها نیازمند احراز هویت است.
به علاوه احراز هویت به روش سنتی چندان کاربردی نمی‌باشد از این جهت که کاربران را به دسته‌های کلی تقسیم بندی می‌کند که این موضوع خیلی کارآمد نیست. احراز هویت قبل از دنیای رمز ارزها طراحی و اجرا شد اما سوال اینجاست که آیا احراز هویت در حوزه بلاکچین نیز کاربرد دارد یا خیر؟ همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم در احراز هویت به روش سنتی کاربران به دسته‌های کلی تقسیم بندی می‌شدند اما با استفاده از فناوری بلاکچین و قرارداد‌های هوشمند می‌توان از شاخص‌های اختصاصی‌تری استفاده کرد. بدین ترتیب با استفاده از KYC بر اساس رفتار هر نود و آدرس‌های عمومی می‌توان اقدام به احراز هویت کرد.
جمع‌بندی
در این مقاله به معرفی KYC، احراز هویت و اطلاعات لازم برای این کار پرداختیم. لازم است به این نکته توجه کنید که KYC تنها نوع احراز هویت نیست و در دنیای امروزی احراز هویت انواع مختلفی دارد. با استفاده از این قانون موسسات و سرویس‌های ارائه دهنده خدمات مالی ریسک پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه را به طور چشم گیری کاهش می‌دهند. به علاوه موجب افزایش اعتماد بین شرکت‌ها و مشتری‌ها نیز می‌شود.
